Блоги
27-28 июль
Иртәнгә Прагага килеп тә җиттек. Монда безне дусларыбыз каршы алды. Аларда ял итеп, хәл-әхвәл белештек. Биредә без 4 көнгә калырга уйладык. Шәһәрдәге беренче көнебез тулысы белән диярлек ялга багышланды. Кичкырын бераз үзәк мәйданнарны әйләнеп, шәһәр белән кыскача танышып чыктык. Алдагы көнгә барасы урыннарны уйлаштык.
Вакыт соң булуына карамастан, үзәктә халык күп. Шаулый шәһәр үзәге! Нинди милләт вәкилләре генә юк биредә?! Соңгы ун ел эчендә туристлар саны кискен артты дип хәбәр иттеләр безгә. Ә шәһәр, чыннан да, кызыкмаслык түгел. Бу хакта инде без тулырак икенче көнне белдек. Дөресен әйтим, Прагадан мин бу кадәрле тәэсирләнермен дип көтмәгән идем... Бу шәһәр турында башлангыч мәктәптә укыган вакыттан ук ишетеп үстем. Прагага 90 елларда эше белән бәйле минем әни барып кайткан иде. Аның берничә альбом тулы фотоларын без даими актара идек. Архитектурасына бәйле бик серле, сихри шәһәр булып тоела иде ул миңа...
Иң элек Иске урын мәйданына (Староместская площадь) бардык. Атаклы астрономик сәгатьне карадык, биналар карап сокландык. Прагада тарихи биналар искитәрлек күп, үзара яраклашкан, зәвыкълы, уйланып, бер стильдә төзелгән. Мәйданнан бераз атлагач, Карл күперен уздык. Аннан Пражский град комплексына киттек...
Без шәһәрне тулысынча күрдек, аңладык, өйрәндек дип әйтә алмыйм: бирегә килгән һәр кунак күрергә тиешле урыннарны карап уздык. Болардан тыш күпме парк, матур урамнар, тарихи биналар, гасырлар буе сакланган урыннар бар бит әле...
Бу юлы без гизгән урыннарның саны артыннан куарга түгел, үз җаебызга атлап, шәһәр сулышын тоярга теләдек...
-
Язмыш
Үлчәүләре бармы мәхәббәтнең?!
– Илшатны югалтуны бик авыр кичерде ул. Бер ел яшәмәде дә бугай... Бу югалту белән берничек тә килешергә теләмәде, моңа ышанмады. Хәзер нишләргә соң миңа, дип аптырады. Илшатсыз тормыш була алмый кебек тоелды аңа... Мин бу тарихны, әлбәттә, Гөлфиянең үз авызыннан тыңларга теләгән идем. Без аның белән очрашуларны гел күчердек, ә аннан ул: «Юк, булдыра алмыйм...» – диде. Гөлфия хаклы: хатирәләрне барлау – яраларга кабат кагылу белән бер... Аларның мәхәббәт тарихын сөйләргә миңа Илшатның әнисе Роза ханым, туганнары булышты.
-
Күңелеңә җыйма
Озын колга Нәфисә 3
– Ихтыяр көче юк икән синдә, ашавыңны киметмәсәң, йөри дә алмый башлаячаксың! Мин сиңа өшкереп җиде төрле ризык бирәм. Ике кило кара йөзем алып килерсең, өшкерермен.
-
Күңелеңә җыйма
Бәхеткә юл
Ул көнне Мәдинә тимер юл вокзалына ничек килеп җиткәнен аңламады. Бары тик: «Балам, бар да яхшымы?»– ди сорап, әкрен генә кулына тиюләреннән айнып китте. Ул пассажирлар өчен көтү залында утыра икән. Кеше күплегенә дә, шау-шуга да игътибар итмәгән. Нәрсәгә килде соң әле ул монда? Ә, әйе, әти-әнисе янына кайтып китмәкче иде бит. Тик ничек аларга кайтып күзләренә күренергә?! Оятың кая куярга? «Кызым...» Ул сискәнеп китеп, күршесенә карады. Тәгәрмәчле сумкасын янына куйган кечкенә генә буйлы таныш булмаган апа. Карашында кайгыртучанлык чагыла... Мәдинәнең күңел буасы ерылып китте...
-
Күңелеңә җыйма
Тәгәрәп китсен дөньясы!
Вөҗдан газабы борчыса да, тормыйча тагын бераз ятты әле. Яткан килеш кенә кирелеп-сузылып алды. Аннан ашыкмый гына торып, күптәннән шкафында кызыктырып торган күлмәген киде...
-
Проза
Рәнҗеш
Кызым, балакаем ташла син аны, бер хыянәт иткән кешегә мәңге ышанма син, бер саткан мең сатар, дип юкка гына әйтмиләр...
Комментарий юк